Category: கவிதைகள்

இது தற்கொலை மேம்பாலம். யார் வேண்டுமானாலும் பைக்கை ஓட்டியபடி சென்று தற்கொலை செய்து கொள்ளலாம்.

அங்கங்களையும் ஒற்றுமைகளையும் அலசும் உங்கள் கண்களில் ஆச்சரிய ரேகைகள் வற்றியவுடன் எழுவது கோபமும் எரிச்சலுமாக இருக்கிறது.

மாயஜால மந்திரவாதிகளும், சூன்யக்காரிகளும், வீரத்திற்கு புகழ் பெற்ற தளபதிகளும், தந்திரத்திற்கு பேர் வாங்கிய தலைவர்களும்

ஒரு கடை முன்னால் தொங்குகிறது அந்த போஸ்டர். போஸ்டரில் நெகிழ்ந்த ஆடையில் தாராளமாய் தன்னை காட்டும் நடிகை. காகிதம் தான்.

வீட்டிற்குள் வந்ததும் அவரவர் கண்ணாடியில் பார்த்து கொள்கிறார்கள் முகமூடி கழற்றபட்ட தங்கள் முகங்களை.

இலையுதிர் காலம் போல நீ. காற்றில் படபடக்கும் இலைகளாய் தொய்ந்த குரல். கண்களில் குழப்பம்.

என் கரங்களின் மேலிருக்கும் கறுப்பு கறையை மறைக்க வேண்டிய கட்டாயத்தினை உணரும் போது முலைகளின் வாசம் எங்கெங்கும் எழுகிறது.

அடுத்த நாள் சுண்ணாம்பு குழியில் கண்டெடுக்கபட்ட கருகி போன அந்த அக்காவின் உடலும் அவளை துரத்துகின்றன

ஆத்மாக்களை பிழிந்து உருவாக்கிய முறுக்கு கம்பிகள் இரத்த வாடையுடன் நீளமான கோடு கிழித்து காத்து இருக்கின்றன.