Tag: கவிதை

கானல் நீராய் உறவுகளை பகடை காய்களாய் கொண்டு விளையாடிய தருணங்கள் காற்றோடு மறைந்து போகும் பொழுதில்

யாருமற்ற வீதிகளில் கூட உன் நிழல் என்னை பின்தொடர்வதாய் உணர்கிறேன்.

இறந்த போன மனிதர்கள் உயிருடன் இருப்பதாய் பாவ்லா செய்கிறார்கள்.

இல்லாத காருக்கு கட்டிய இடத்தில் ஒரு கிழவி வைத்திருக்கிறாள் 300 ரூபாய் வாடகைக்கு ஒரு கடை.

காதலியின் மண்டையோட்டை சுமந்தபடி சுற்றி கொண்டிருக்கிறேன் நான். புழுக்கள் நெளிகின்றன என் விரல்களுக்கு இடையே.

மஞ்சள் வெயில் போர்த்திய வனத்தில் இரு பாதைகளுக்கு முன் நான் நின்றிருந்தேன். எந்த பாதையை தேர்ந்தெடுப்பது?

வெக்கையடிக்கும் அறையின் ஒரு மூலை. அதில் பாதி திறந்து கிடக்கிறது ஒரு ஜன்னல்.

பறப்பதாய் கனவு கண்டது எப்போது? ஒரு குழந்தை புன்னகைத்ததை நினைவுபடுத்தி பார்த்தது எப்போது?

மணல்வெளி மணலாலே முழுங்கபடலாம். மனம் முழுவதும் ஆக்கிரமித்திருக்கிறது தாகம்.

மிகவும் சாதாரண உரையாடல் தாம். பரஸ்பர நலம் விசாரிப்பு. பார்க்கலாமென சம்பிரதாய விடை பெறுதல்.