Category: கவிதைகள்

எங்கிருந்தோ இருள் உதிப்பதற்குள் கலைக்கபட்ட ஓவியங்களை நான் சீராக்கி வார்த்தைகளுக்குள் சேமிக்க வேண்டும்.

ஆறுதல் வார்த்தைகளோ அன்பு அரவணைப்போ எதிர்பார்க்கவில்லை. போய் விடு.

ஆயிரம் ஆவிகளும் முறைத்திருக்க, அந்த முறைப்பு முதுகெலும்பில் சில்லிட்டு இருக்க, செயலிழந்த கால்களை இழுத்தபடி தாகத்தில் நாவறண்டு ஓடுகிறேன்

மொட்டை மாடியில் தொடர்ந்து உலாவுபவர்களை சாதாரணமாய் வெளியிடங்களில் இனம் காண முடியாது. நாற்பது வயதிற்கு மேற்பட்டவர்களும் இருபது வயதிற்கு உட்பட்டவர்களுமே அதிகம்.

சமீபத்தில் தான் கற்று கொண்டேன், இந்த அறையில் என்னோடு வசிக்கும் சிறுசிறு உயிரினங்களின் மொழியை.

கால இயந்திரத்தில் நம்பிக்கை இல்லை. எனினும் ஒரு நொடியை மீட்டு கொடுத்தால் இழந்த வாழ்வை மீட்டெடுத்திடுவேன்.

கானல் நீராய் உறவுகளை பகடை காய்களாய் கொண்டு விளையாடிய தருணங்கள் காற்றோடு மறைந்து போகும் பொழுதில்

யாருமற்ற வீதிகளில் கூட உன் நிழல் என்னை பின்தொடர்வதாய் உணர்கிறேன்.

இறந்த போன மனிதர்கள் உயிருடன் இருப்பதாய் பாவ்லா செய்கிறார்கள்.

இல்லாத காருக்கு கட்டிய இடத்தில் ஒரு கிழவி வைத்திருக்கிறாள் 300 ரூபாய் வாடகைக்கு ஒரு கடை.